در شهری که آن قدر به برخی مجرمان سابقه دار رو داده شده که قمه کشیدن بر روی مردم در روز روشن را راه کسب درآمد خود قرار داده‌اند، هفت ماه است که پسرک ده سالۀ باغیرتی که با واکس زدن کفشهای عابران، نان حلالی برای خانواده می‌آورده، مفقود شده است.

مجله «فارین پالیسی» در گزارشی درباره سال 2013 میلادی تاکید کرد که سال آینده، سال جنگ برای جهان خواهد بود و جامعه بین‌المللی شاهد ده جنگ مهم خواهد بود.

اگر رئيس جكهور بوديد چكار مي كرديد؟

اگر رئيس جمهور بوديد چكار مي كرديد؟

اگر رئيس جمهور بوديد چكار مي كرديد؟

دیدن تصویر جوانانی که با حالی نزار و دستانی در بند ، تحت سیطره پلیس های نقابدار ، در وسط شهر با عنوان اراذل و اوباش گردانده می شوند ، در نگاه نخست ، حسی ار ترحم را نسبت به این موجودات مظلوم(!) بر می انگیزد: چرا با این ها ، چنین رفتار می شود؟!

این نگاه ، البته از منظر عواطف انسانی قابل درک است اما این ، همه "تصویر" نیست ؛ مردم فقط "صحنه های نهایی" را می بینند که فردی چون موش آب کشیده در دادگاه بر خود می لرزد و طلب بخشش می کند یا کسی که از خودروی پلیس پیاده و توسط مأموران به سمت چوبه دار برده می شود و دقایقی بعد جان می سپارد.
دیدن این صحنه ها حتماً رقت انگیز است و می تواند همدردی ناظران باوجدان را برانگیزد.

اینطوری نگاهشان نکنید ...!

الگوي عدالت

جمعی از طلاب بروجردی آمر به معروف، اوایل سال جاری با تهیه طوماری به امضای قریب یکصد تن از علما و روحانیون خواستار برخورد مسئولان با مظاهر بی ‌عفتی در سطح شهر شدند.

وضعیت اقتصادی ایران دیگر از حد حرف و حدیث های کارشناسی گذشته و کار بجائی رسیده که حتی محافظه کارانی چون آیت الله علم الهدی نیز صراحتا اذعان می کنند که دولت توانائی مقابله با امواج تورم را ندارد. هر چند که بدون شک مدیریت پر خطای دولت و شخص آقای احمدی نژاد در ایجاد شرایط موجود موثر بوده است ولی واقع بینانه تر آنست که به عوامل دیگر بروز این وضعیت نیز نظری بیاندازیم.
جمعیت جوان ایران هر ساله در حدود هشتصد هزار نفر را بعنوان نیروی جدید وارد بازار کار می کند. مشکل بیکاری از دهه های پیش همواره در ایران وجود داشته و روز به روز بر ابعاد این بحران نیز افزوده می شود. در حالی که بیکاری خود معلول عدم مدیریت و برنامه ریزی صحیح است اما از نقش تراکم دهشتناک سرمایه های غیرمولد در ارگان های موازی و شرکت های وابسته به مراکز قدرت در دامن زدن به این وضعیت نمی توان چشم پوشی کرد. این امر از جمله مشکلاتی است که در بافت اقتصادی ایران بصورت یک بیماری مزمن درآمده که احمدی نژاد نه تنها آنرا از دولت های قبل از خود به ارث برده است بلکه به دلیل اینکه خود ارتباط نزدیکی با بخشی از این مراکز دارد قادر به مقابله با آنها نیست. تصور هم نمی رود روسای جمهور بعدی نیز قادر باشند کار چندان چشمگیری در این زمینه انجام دهند.

زمینه های جابجائی قدرت از اواسط دوره دوم ریاست جمهوری آقای خاتمی دیگر کاملا آشکار بود. فشار فوق العاده بر دولت و شخص خاتمی و سکوت وی که آمیزه ای از جبر و اختیار بود خبر از تحولاتی می داد که جامعه ایران آبستن آن بود. ورود شخصیتی خنثی و غیر کاریزماتیک مانند دکتر معین از همان آغاز کار مهری بر شکست اصلاح طلبان در انتخابات ۸۴ بود ضمن آنکه سیاست های مماشات و سکوت و محافظه کاری خاتمی نیز امکان پیروزی دیگری را برای دوم خردادی ها عملا غیرممکن کرده بود.

روزگار غمباري را سپري مي کنيم که هرکس، هرچه و هرجا که دستش برسد از آن مي زند تا توازن مالي خود را برقرار کند.

صدای خدا را نمیشنوی نمیشنوی؟
هنگامي كه خدا زن را آفريد به مرد گفت:

"اين زن است. وقتي با او روبرو شدي،

مراقب باش كه ..."

گزاره فوق يكي از هزاران نمونه گزاره هايي است كه طي هفت سال اخير بطور مداوم در فضاي رسانه اي كشور بازنشر مي شود و مدعاي آن القاي اين مفهوم است كه: «دولت دكتر احمدي نژاد از چنان ثروت و مكنتي برخوردار بوده است كه اگر ثروت و سرمايه تمام دولت هاي تاريخ معاصر ايران از صدر مشروطه تا 57 سال حاكميت سلطنت پهلوي و سه دولت موسوي و هاشمي و خاتمي را در يك كفه ترازو قرار دهيد، همچنان كفه ثروت و سرمايه دولت نهم و دهم سنگين تر مي نمايد.» تكرار و تلقين مداوم اين گزاره، باورپذيري آن را در سطح جامعه تسهيل كرده است. در اين يادداشت بنا دارم با واكاوي ماهيت و ارزش واقعي «دلار» كسب شده توسط دولت هاي پس از انقلاب، صحت اين گزاره و مدعاي وابسته به آن را ارزيابي نمايم.

آقای رئیس جمهور! کودکان شین آباد هم دل دارند

مخالفان چاک هگل برای احزار پست وزارت دفاع ایالات متحده اعتقاد دارند که وی از جریان اتحاد با اسرائیل که سالهاست خط مشی اصلی در عرصه سیاست خارجی به حساب می آید، دور مانده است. این در حالی است که این ادعا با عملکرد چاک هگل در تناقض است. هگل در بسیاری از موارد به شیمون پرز- رئیس دولت سابق رژِیم صهیونیستی که در روز نهم ژانویه در مصاحبه ای با نیویورک تایمز تاکید کرده بود که این رژیم به اندازه کافی در مسیر صلح گام برنداشته است- شباهت فکری دارد. با این وجود دیدگاه شخصی هگل در خصوص اسرائیل نمی تواند چندان محلی از ارعاب داشته باشد چرا که این سیاست از سوی کنگره و کاخ سفید به تمامی زیرمجموعه ها مانند وزارت دفاع دیکته خواهد شد. این در حالی است که رویکرد هگل در قبال ایران هم با دیگران بسیار متفاوت است و چه چیزی بهتر از این؟ چرا که ما در پرونده ایران به نگاهی نو سخت نیازمندیم.

دو شرط اساسی تحقق پیشرفت مادی در یک جامعه "همکاری" (Cooperation) و هماهنگی (Coordination) است. فهم این امر هم چندان مشکل نیست و تنها به یک درک عرفی از نحوه حرکت یک مجموعه انسانی اعم از گروههای کوچک و یا یک جامعه و یا یک کشور نیاز دارد. بدون حضور "همکاری" و "هماهنگی" در یک مجموعه انسانی نیروهای موجود غیر همسو، پراکنده و غیر همزمان عمل کرده و و لذا طبق قانون احتمالات به سمت حذف یکدیگر و برآیندی معادل صفر میل می کنند.

امروزه یکی از مسائلی که مورد بحث بسیاری از محافل شده همین مسأله ی گشت ارشاد است؛که آیا خوب است یا بد،نافع است یا مضر؟